Momenteel wordt deze wolf over het hoofd gezien door de wetenschap en het natuurbehoud en de plaatselijke bevolking is zich er niet van bewust dat deze wolf in stand moet worden gehouden en van mondiaal belang is," voegde Werhahn eraan toe, die als natuurbeschermingsbioloog verbonden is aan de Wildlife Conservation Research Unit (WildCRU) van de afdeling Zoölogie van de Universiteit van Oxford. De studie is een samenwerkingsproject tussen onderzoekers uit het Verenigd Koninkrijk, Nepal, Spanje, Kirgizië en de Verenigde Staten.
Volgens de studie is de Himalayawolf gedocumenteerd op 3.900-5.600 meter boven de zeespiegel in het ononderbroken landschap van de Himalaya en heeft genetisch bewijs zijn aanwezigheid in de Himalaya en het Tibetaanse plateau bevestigd.
De studie stelt dat Nepal, met zijn noordelijke gebied dat gedomineerd wordt door het Himalayagebergte, een aanzienlijke populatie Himalayawolven herbergt.
In de studie wordt benadrukt dat de "dramatisch ontoegankelijke landschappen in de hoge Himalaya belangrijke toevluchtsoorden voor de Himalayawolf kunnen vormen" en wordt aanbevolen dat Nepal een leidende rol speelt bij het behoud van de Himalayawolf en als rolmodel die voor de andere landen in het verspreidingsgebied, die momenteel, samen met Nepal, India en China omvatten.
Werhahn deelde haar ervaringen met het onderzoek en verklaarde dat de meerderheid van de lokale bevolking in de Himalaya-wolfgebieden boeddhist is en een vergelijkbare tolerante en volledige houding heeft vergeleken met de natuurlijke wereld om hen heen.
"Zij bestaan al eeuwenlang naast elkaar in deze uitdagende maar immens mooie ecosystemen. De plaatselijke bevolking weet niet dat de Himalayawolf, net als het sneeuwluipaard, moet worden beschermd en dat ze hem niet mogen doden. Sneeuwluipaarden worden nu al tientallen jaren beschermd en de plaatselijke bevolking is zich er veel meer van bewust dat ze geen sneeuwluipaarden mogen doden. Nu moet hetzelfde gebeuren voor de Himalaya wolven," zei ze. "In feite kunnen alle roofdieren, en deze beschermingsacties voor het hele roofdierengilde, hand in hand gaan met al bestaande beschermingsacties voor sneeuwluipaarden," zei Werhahn in antwoord op een vraag over de houding van de plaatselijke bevolking tegenover de Himalayawolf.
Een aparte status voor de soort zou de instandhouding ten goede komen
Volgens de studie wordt de evaluatie van de staat van instandhouding van de Himalayawolf en de daaropvolgende uitvoering van instandhoudingsmaatregelen "gehinderd door schaarse gegevens over taxonomische status, verspreiding en ecologie".
"Hoewel het wetenschappelijk bewijs voor zijn genetische uniciteit de laatste jaren is toegenomen, ontbreken betrouwbare schattingen van de populatie, variërend van 350 exemplaren in Jammu en Kasjmir en Himachal Pradesh (in India) tot enkele duizenden in Tibet en Qinghai", aldus de studie.
Werhahn benadrukte dat het belangrijkste probleem bij het behoud van deze wolvensoort de schaarse gegevens zijn en dat de wolf niet de aandacht krijgt van de wetenschap en het natuurbehoud.
"Zodra de wolf zijn juiste en vereiste taxonomische indeling heeft gekregen, kan hij een IUCN (International Union for Conservation of Nature) beschermingsstatus krijgen. En deze twee noodzakelijke vorderingen, taxonomische erkenning en beschermingsstatus, zijn noodzakelijk om de instandhoudingsinspanningen te verbeteren wat betreft politieke invloed, maar ook bewustwording en financiering van de instandhouding. Dit zal leiden tot een toenemende belangstelling voor onderzoek en behoud van deze wolf," zei zij.
Verder zei zij dat later enkele meer specifieke maatregelen kunnen worden genomen om de plundering van vee te beperken, te zorgen voor gezonde populaties wilde prooidieren en de illegale handel in delen van de wolf in het wild te verminderen.
