Inmiddels ben ik 24, en gaan we nog steeds ieder jaar een weekje naar het huisje op de hei, alleen lees ik nu boeken over wolven. Toen ik mijn eerste wolvendrol vond, voelde ik me meteen weer even als dat meisje van toen. De kans dat je een wolf tegenkomt is zo klein, daar heb ik me inmiddels bij neergelegd. Maar alleen al sporen tegenkomen geeft mij zo’n waanzinnig gevoel! Dat er in zo’n klein, druk, dichtbevolkt landje als Nederland, gewoon weer wolven rondlopen, ongelofelijk! Ik hou van de Veluwe. Er zijn plekken waar je 3 uur kunt wandelen zonder iemand tegen te komen. Waar heb je dat tegenwoordig nog in Nederland? Als ik dan zo door dat bos loop, snap ik de keuze van de wolf heel goed. De wolf houdt nou eenmaal van rust. Het baarde mij dan ook al langer zorgen dat het steeds drukker wordt in natuurgebieden, de natuur is “hip” tegenwoordig. Jammer, dat niet iedereen zich aan de regels houdt, en dat de dieren daar vervolgens de prijs voor moeten betalen.
